Dyskusja:Księstwo Antiochii

Dyskusja przeniesiona z artykułu:

Sprostowanie:

Aleksy I Komnen nigdy nie wyruszył na spotkanie armii krzyżowej. Błędnie poinformowany przez Stefana z Blois, który czując beznadziejność sytuacji - przypomnijmy, iż krzyżowcy wciąż okupowali Antiochie, a od południa zbliżały się połączone siły kalifatu fatymidzkiego pod wodzą Kourbughi - w literaturze przedmiotu spotykamy różną pisownią jego nazwiska - uciekł spod Antiochii okrywając się zła sławą, która w kontekście pomyślnie zakończonej wyprawy krzyżowej spowodowała większy nacisk na S. od strony jego ukochanej żony Adeli. Dlatego tez by zrehabilitować swe imię S. wyruszył z następną wyprawą krzyżową i podczas niej poniósł śmierć - 1102r.
Zwycięstwo Boemunda z Tarentu, któremu przypomnijmy powierzono naczelne dowództwo, było możliwe dzięki:

dezorganizacji armii fatymidzkiej, jej trzon stanowiły połączone siły Kourbughi(kalifat fatymidzki) oraz samodzielnych władców m.in. Damaszku i Aleppy, które nie ufały sobie nawzajem i obawiały się wzmocnienia władzy tegoż (K.)
wypuszczeniu krzyżowców poza mury Antiochii, dzięki czemu mogli rozwinąć pełny szyk i wykorzystać swoje doświadczenie bojowe; osobną sprawą jest, iż K. o ile liczył się, a na pewno , z zajęciem miasta zdawał sobie sprawę, że w przeciwnym wypadku oblężenie mogłoby się przeciągnąć w czasie, dlatego dążył do walnej rozprawy z krzyżowcami
błędów popełnionych przez K. podczas ataku, braku koordynacji działań
doświadczeniu Boemunda i armii krzyżowej
beznadziejność sytuacji krzyżowców. Przypomnijmy, że krzyżowcy nie byli fanatykami religijnymi o czym dobitnie świadczy fakt, iż 14 czerwca została odnaleziona święta włócznia, a 25 krzyżowcy wydali walną bitwę K. Zauważmy, że różnica między tymi dniami to 11 dni. 22 Piotr Pustelnik został wysłany z misją prawdopodobnie mającą na celu umożliwienie krzyżowcom wyjście z oblężonej twierdzy. Kourbugha będąc w pełni przekonany o miażdżącej przewadze sił swoich, odmówił.

przypisy: